Η Παγκόσμια Ημέρα του Νοσηλευτή/Νοσηλεύτριας είναι αφορμή για να τιμάται κάθε χρόνο το προσωπικό το οποίο σηματοδοτεί καθημερινά την λειτουργία του Νοσοκομείου και συμβάλλει καθοριστικά στην περίθαλψη, τη φροντίδα και υγεία των ασθενών.
Η παρουσία του Νοσηλευτή/Νοσηλεύτριας είναι αποφασιστική για την προαγωγή της υγείας μέσα από τη μοναδική εμπειρία, ειδική γνώση και δέσμευση που απευθύνεται αποκλειστικά στον άρρωστο που πάσχει. Η νοσηλευτική μέσα από δυσκολίες και πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες αποτελεί τον πυλώνα λειτουργίας του Νοσοκομείου έτσι όπως διακλαδίζεται σε τμήματα και κλινικές, το καθένα με ιδιαιτερότητες και εξειδικεύσεις. Συνολικά πέντε είναι οι ειδικότητες που προσφέρονται μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, όπως της χειρουργικής και της ψυχιατρικής, χωρίς να προσμετρώνται επί μέρους εξειδικεύσεις, όπως στον τομέα των μεταμοσχεύσεων. Όλα συναντώνται στο Γενικό Νοσοκομείο “Γ. Παπανικολάου” όπου έχουν αναπτυχθεί ανάλογα τμήματα και κλινικές που παρέχουν εξειδικευμένες υπηρεσίες.
Με άξονα τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, η πρακτική της Νοσηλευτικής, η οποία ανάγεται στους αρχαίους χρόνους, από τότε που διαμορφώθηκε το επάγγελμα και εντάχθηκε εν συνεχεία στο εκπαιδευτικό σύστημα, χαρακτηρίζεται από καινοτομίες και διαρκή έρευνα. Λειτουργώντας πάντα σε συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο, ο Νοσηλευτής/Νοσηλεύτρια είναι εκείνοι που θα λάβουν υπόψη τους τους κοινωνικούς ενδείκτες στην περίθαλψη και φροντίδα του ασθενή, αποτελώντας κατά συνέπεια βασική συνισταμένη στον σχεδιασμό πολιτικών υγείας.
Η Παγκόσμια Ημέρα του Νοσηλευτή καθιερώθηκε από το 1965 στις 12 Μαΐου, ημερομηνία γέννησης της Φλόρενς Νάιτινγκειλ.